Description
The central part on flemish side is heathland with several fens. In the north there are some old agricultural fields which attract some Uzunbacak and at the edges there are large tracts of mostly pineforests.
In winter, there are less birds, but Büyük örümcekkuşu is one of the main targets, together with Gökçe delice, Çaprazgaga and on the fens Altıngöz. Larger groups of mostly Sakarca are foraging in the northern area. Spring starts early in february with the singing Orman Toygarı, which is very common and continues with other birds which are here still very common like Ağaç incirkuşu, Kızılkuyruk, Guguk, Benekli sinekkapan, Çobanaldatan, etc. On migration Boğmaklı Ardıç, Kuyrukkakan and Çayır taşkuşu are common, Kara leylek, Kızıl Çaylak, Kır incirkuşu and Boyunçevirenare uncommon but there are several yearly. It is one of the better areas to find the rare Ala doğan which is almost a yearly visitor. In the forest itself Kara ağaçkakan and Kocabaş is quite easy to find Arı Şahini and Çulluk(most easy in winter) are present but not always obvious. If the water level is sufficiently high in the northern area small amounts of stilts like Döşüşkenkuş, Kara kızılbacak, Çamurçulluğu turn up and sometimes more interesting species like Sarıbacaklı kumkuşu or Kızıl kumkuşu.
_________________________
Nederlands: De Kalmthoutse heide is een van de grootste natuurgebieden van Vlaanderen en is met een oppervlakte van 6.000 ha een van de grootste stukken overgebleven heide. Het centrale deel aan Vlaamse zijde is heide met meerdere vennen. In het noorden zijn er enkele oude landbouwvelden die Uzunbacak aantrekken en aan de randen zijn er grote stukken met voornamelijk dennenbossen.
In de winter zijn er minder vogels, maar Büyük örümcekkuşu is een van de hoofddoelen, samen met Gökçe delice, Çaprazgaga en op de vennen Altıngöz. Grotere groepen van voornamelijk Sakarca foerageren in het noordelijke gebied. De lente begint vroeg in februari met het zingen van Orman Toygarı, wat heel gewoon is en doorgaat met andere vogels die hier nog steeds heel gewoon zijn zoals Ağaç incirkuşu, Kızılkuyruk, Guguk, Benekli sinekkapan, Çobanaldatan, etc. Tijdens de trektijd kiomen Boğmaklı Ardıç, Kuyrukkakan en Çayır taşkuşu vaak voor. Kara leylek, Kızıl Çaylak, Kır incirkuşu en Boyunçeviren zijn zeldzaam, maar er zijn er meerdere per jaar. Het is een van de betere gebieden om de zeldzame Ala doğan te vinden die bijna jaarlijks te zien is. In het bos zelf zijn Kara ağaçkakan en Kocabaş vrij gemakkelijk te vinden. Arı Şahini en Çulluk (deze laatste meest makkelijk in de winter) aanwezig maar niet altijd even duidelijk. Als het waterpeil in het noordelijke gebied voldoende hoog is, komen er kleine hoeveelheden steltlopers zoals Döşüşkenkuş, Kara kızılbacak, Çamurçulluğu en soms interessantere soorten zoals Sarıbacaklı kumkuşu of Kızıl kumkuşu op het gebied af.
Details
Access
The area is only accessible on foot, car parkings are present around the area. During breeding season some trails are closed, this is clearly indicated so please respect these restrictions. The route shown on the map is 10 km.
_________________________
Nederlands: Het gebied is alleen te voet bereikbaar. Er zijn parkeerplaatsen rondom het gebied aanwezig. Tijdens het broedseizoen zijn sommige paden gesloten, dit staat duidelijk aangegeven dus respecteer deze beperkingen. De op de kaart getoonde route is 10 km.


